Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών με επίκεντρο τον Μύρτο, τη διαμαρτυρία και τα πανό για τη γενοκτονία στη Γάζα, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα ευαισθησιών, αντιδράσεων και κινδύνου για τη δημόσια εικόνα του νησιού.
Η Κεφαλονιά δεν έχει την πολυτέλεια να επιλέγει τους τουρίστες της. Αντιθέτως, οι τουρίστες επιλέγουν την Κεφαλονιά – είτε για τη φυσική της ομορφιά, είτε για τη φιλοξενία των κατοίκων της, είτε για την αίσθηση ηρεμίας και αποσύνδεσης που τους προσφέρει. Το νησί έχει εισέλθει δυναμικά σε νέες τουριστικές αγορές, με υψηλού επιπέδου επισκέπτες, και η φήμη του αποτελεί πλέον πολύτιμο κεφάλαιο.
Η παγκόσμια διάχυση της πληροφορίας, μέσω social media, blogs, διεθνών πλατφορμών και απλών αναρτήσεων επισκεπτών, σημαίνει ότι οτιδήποτε συμβεί – οτιδήποτε αναρτηθεί – μπορεί να κάνει τον γύρο του κόσμου μέσα σε λίγα λεπτά. Και εκεί είναι που πρέπει να μετρηθούν σωστά οι κινήσεις και να αποφευχθούν ενέργειες που μπορεί να προκαλέσουν ζημιά σε αυτό που το νησί έχει χτίσει με κόπο: τη φήμη της Κεφαλονιάς ως φιλόξενου, ανοιχτού και ασφαλούς προορισμού.
Το περιστατικό στον Μύρτο, με την ανάρτηση πανό στην πιο εμβληματική παραλία του νησιού, δημιούργησε ήδη εντυπώσεις – είτε συμφωνεί κανείς πολιτικά με το μήνυμα είτε όχι. Το ερώτημα δεν είναι αν υπάρχει δικαίωμα έκφρασης – αυτό είναι αυτονόητο. Το ερώτημα είναι πού, πώς και με ποιο κόστος επιλέγει κανείς να διαμαρτυρηθεί, ειδικά όταν αυτό επηρεάζει άμεσα την τουριστική εικόνα ενός τόπου που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την καλή του φήμη.
Δεν μπορείς να στέλνεις πολιτικό μήνυμα με πανό στη “βιτρίνα” του νησιού, σε μια περίοδο υψηλής επισκεψιμότητας. Όχι γιατί δεν έχεις το δικαίωμα να διαμαρτυρηθείς, αλλά γιατί το μέσο και ο τόπος στέλνουν λάθος εντύπωση σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τα συμφραζόμενα, που βλέπουν μόνο μια εικόνα, και που μπορεί να απορρίψουν την Κεφαλονιά ως προορισμό για τις διακοπές τους.
Η γενοκτονία στη Γάζα είναι ένα τραγικό γεγονός. Οι ευαισθησίες είναι πραγματικές, οι αντιδράσεις δικαιολογημένες. Όμως δεν πρέπει να γίνουν εργαλείο υπονόμευσης ενός τουριστικού προϊόντος που αποτελεί τη βάση επιβίωσης χιλιάδων κατοίκων του νησιού.
Η ισορροπία ανάμεσα στην ελευθερία έκφρασης και στην προστασία της δημόσιας εικόνας του τόπου είναι λεπτή – και απαιτεί σύνεση, υπευθυνότητα και καλή πίστη απ’ όλους.
