Μεγάλο Σάββατο ξημερώνει σεβάσμιο στη βασίλισσα του λαού, στη Παλική. Οι πολυάριθμες εκκλησίες, περισσότερες από μία σε κάποια χωριά, δεν έχουν κλείσει καθόλου όλη τη Μ.εβδομάδα. Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου βρίσκουν τους ιερείς μέσα στο ιερό να ξεκινούν τον εσπερινό του Μ. Σαββάτου. Μέγα Σάββατο πρωί και οι θείοι πατέρες δεν αφήνουν στιγμή παραπάνω τον Χριστό στον Άδη. Μόλις ο ήλιος ανατείλει, οι πιστοί στην εκκλησία περιμένουν με θεία αγωνία τον πρώτο Απόστολο. Τα πανιά στο τέμπλο κρύβουν τα πρόσωπα των εικόνων. Όλα ακόμα μοιάζουν πένθιμα.
Στον Άγιο Νικόλαο Μηνιατων, οι ψάλτες έχουν ξυπνήσει από τα χαράματα για να ζεστάνουν τις φωνές τους, οι παλιές νοικοκυρές βρίσκονται στο στασίδι τους. Στον Άγιο Χαράλαμπο, ο δήμαρχος φτάνει πρωί πρωί πριν πάει στη πλατεία. Στην Αγία Θέκλη, ο ιερέας κλάιει από συγκίνηση ψάλλοντας το “φως ιλαρόν”.
Ο ψάλτης ξεκινά την ανάγνωση των προφητειών.Ο Ιωνας. Οι τρεις παίδες, οι πρωταγωνιστές της Ανάστασης στη Παλαιά διαθήκη, ζωντανεύουν μέσα από τα χείλη του Ληξουριώτη νεαρού συνήθως που διαβάζει σαν να ζει τα γεγονότα. Ο χορός μένει βουβός. Ο Πρωτοψάλτης ετοιμάζεται να ψάλλει πρώτη φορά μέσα στη πένθιμη αυτή εβδομάδα τον χαρμόσυνο ύμνο. Στον Απόστολο σε κάποια χωριά, οι ψάλτες μπαίνουν μέσα στο ιερό όπως συμβαίνει το βράδυ της Αναστάσεως. Ξεκινά το Ευαγγέλιο.
“Ὀψὲ Σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων”. Στο μέσο του ευαγγελίου, όλοι οι ήχοι σταματούν. Τα πτηνά της Άνοιξης σιγή τηρούν στο ξύπνημα της ημέρας. Αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα, η ψυχή περιμένει κάτι το υπερκόσμιο να συμβεί. Οι επίτροποι στέκονται μπροστά στο ιερό. Ήδη από το βράδυ έχουν ετοιμάσει τα μεγάλο πανέρι. Στολισμένο με λευκή κορδέλα κάποιες φορές, πλήρες με άνθη, δάφνες, δεντρολίβανο και ελιά. Η σιγή σπα από το θορυβώδες άνοιγμα της ωραίας Πύλης. Ο ιερέας με αγκαλιά το πανέρι, εκτοξεύει προς κάθε κατεύθυνση τα άνθη, ψάλλοντας το προανάκρουσμα της Αναστάσεως. Ο χορός επαναλαμβάνει.
“Ανάστα ο Θεός κρίνων την γην, ότι συ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι”.
Όλος ο κόσμος ξυπνά. Ο Χριστός αναστήθηκε. Ο θάνατος νικήθηκε. Οι επίτροποι χτυπούν με ράβδους το πάτωμα. Κάποιοι και τα στασίδια. Η Ανάσταση έγινε. Το χάραμα της Κυριακής, θα ψάλλει το Χριστός Ανέστη και η Λαμπρή θα μεσουρανίσει. Στα Ιεροσόλυμα, ο πατριάρχης ετοιμάζεται για να διαβάσει την ευχή του Αγίου Φωτός. Από τη στιγμή αυτή και μετά, η λειτουργία είναι χαρμόσυνη. Οι νοικοκυρές μαζεύουν τα άνθη που πετά ο ο ιερέας για ευλογία και τα βάζουν κάτω από το εικονοστάσι. Αυτά θα καίνε στο λιβανιστήρι μαζί με τα βάγια κάθε φορά που ξεπροβοδίζουν το παιδί ή το εγγόνι που φεύγει. Γιατί ο τόπος αδειάζει το χειμώνα. Μοιάζει με εικόνα εγκατάλειψης, το άλλοτε γεμάτο από φωνές πίκολο Παρίσι.
Η ακολουθία του μεγάλου Βασιλείου ολοκληρώνεται νωρίς. Λίγο πριν το μεσημέρι, ο κόσμος ξεχύνεται για τις τελευταίες ετοιμασίες. Οι μεγαλύτεροι ετοιμάζουν το αρνί, το κοκορέτσι. Τα παιδιά συγκρίνουν τις λαμπάδες τους.Ποιος έχει τη μεγαλύτερη, ποιος την ομοεφοτερη. Οι νέοι στη πλατεία για τον πρωινό καφέ, έχουν ήδη ετοιμαστεί για τον βραδινό ρουκετοπόλεμο.
Γεμάτη από ήχους είναι σήμερα η ημέρα. Η Ανάσταση συνοδεύεται από μουσική, φωνές και κρότους. Εν κυμβαλοις και αλλαλαγμοις μας προτρέπει η εκκλησία να εορτάσουμε την Ανασταση. Άλλωστε την ίδια ώρα, στα Ιεροσόλυμα, οι Άραβες ορθόδοξοι ενορίτες του Παναγίου Τάφου, εισέρχονται στον ναό, με μεγάλα κρουστά ουρλιάζοντας και πανηγυρίζοντας την Ανάσταση. Ο ήχος του Αναστα ο Θεός συνεχίζεται με τους μπότηδες και ολοκληρώνεται από την καταιγίδα βεγγαλικών αργά το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου στο Ληξούρι και νωρίς το χάραμα, στα χωριά.
Η φιλαρμονική ετοιμάζεται για την αναστάσιμη εκδήλωση. Μετά το πρώτο “ανάστα ο Θεός”, η λαϊκή μας παράδοση, θέλει να γίνονται εκδηλώσεις που δείχνουν τη νίκη του Χριστού έναντι στη φθαρτότητα. Οι Αργοστολιωτες σπάνε τους μπότηδες. Στο Ληξούρι, έχουν και εκεί την τιμητική τους. Το σπάσιμο γίνεται από παιδιά και μεγάλους παρουσία της δημοτικής αρχής. Η φιλαρμονική σχολή, η αρχαιότερη της Ελλάδας, η σχολή που μύησε με την ιστορία και τον πολιτισμό της υποδέχεται την πρώτη Ανάσταση με ύμνους και εμβατήρια. Η ιστορία του Ληξουρίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη σχολή αυτή. Δεν θα μπορούσε να λείπει από τα σημαντικά γεγονότα του λαού, ειδικότερα λόγω της άγραφης παράδοσης που έχει κάνει σχεδόν όλα τα παιδιά του Ληξουρίου, μουσικούς. Η φήμη της είναι γνωστή στο πανελλήνιο, και κορυφώθηκε με τη δράση του προγενέστερου μαέστρου της Δ. Μηνιάτη.
Το σπάσιμο των μπότηδων δηλώνει τη νίκη έναντι στο θάνατο. Σπάει ο ανίκητος θάνατος που νικήθηκε από τον Λυτρωτή. Η μεγάλη γιορτή της Ανάστασης που θα κρατήσει ως μια ημέρα για μια εβδομάδα και ως εορταστική περίοδος για 40 ημέρες. Στη Παλική τα έθιμα της Ανάστασης, αναβιώνουν διατηρημένα εκατοντάδες χρόνια με βυζαντινές καταβολές. Από το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου και για μια εβδομάδα, η λαμπρή εορτάζεται με μεγαλοπρέπεια από μικρούς και μεγάλους. Ιδιαίτερα φέτος που το νησί έχουν κατακλύσει Κεφαλλήνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Καλή Ανάσταση!