Η ιστορία του τσίπουρου είναι ένα παραμύθι,και πάντα αναζητούσα παλιές ιστορίες των προγόνων μας στην Ιθάκη.Ακούγοντας την αφηγήση της ιστορία του τσίπουρου από τον περασμένο αιώνα στην Ανωγή Ιθάκης,από τον Γιώργο Βασιλόπουλο,στο κατώι των 300 ετών αμέσως καταλαβαίνεις ότι το λαϊκό παραμύθι που άντεξε στο χρόνο, και έφτασε μέχρι τις μέρες μας από στόμα σε στόμα,από πατέρα σε γιό,όπως περνούσε από μάνα σε κόρη η τέχνη του νοικοκυριού,της παραδοσιακής απόσταξης,είναι μια από τις πιο μαγευτικές, γοητευτικές και συνάμα μυσταγωγικές αγροτικές δραστηριότητες.
Αυτό το παραμύθι το μάθαμε από την διήγηση του Γιώργου Βασιλόπουλου,το ζήσαμε σε όλες τις φάσεις της δημιουργίας του,και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τι θέλει να μας πει η δημιουργία και η ιδιαιτερότητα της όλης τελετουργίας,και να ανακαλύψουμε τα κρυφά του μηνύματα.
Το τσίπουρο ήταν από πάντα το ποτό της φτωχολογιάς, ήταν αυτό που έδινε στον κουρασμένο αγρότη και εργάτη μια ανάσα και κουράγιο για να ανταπεξέλθει στην καθημερινή μάχη για το μεροκάματο,ήταν όμως και το ποτό της παρέας των Ανωησάνων,που μαζευόντουσαν στο κατώι,για να πιουν,να διασκεδάσουν τις παγωμένες νύχτες του χειμώνα ξεχνώντας τα βάσανα τους ή κάνοντας πιο υποφερτά.
Το κατώι ήταν ένα ιδιαίτερο μέρος που σε μαγεύει με την ατμόσφαιρά του,ένα αυθεντικό λαϊκό στέκι,και ένας λιτός, ειλικρινής τόπος συνάντησης της παρέας,τόσο γνήσιος,τόσο αληθινός που σου θυμίζει τις τότε αληθινές ανθρώπινες σχέσεις,και σου αποπνέει μια αυθεντικότητα που τείνει να εκλείψει.