Σχεδίασαν λεωφορείο με ανασυρόμενο κινητήρα από μπροστά, γεγονός που έκανε τις λειτουργίες συντήρησης πιο γρήγορες και ευκολότερες. Οι μηχανικοί μπορούσαν να αφαιρέσουν ολόκληρο τον κινητήρα, σαν να άλλαζαν τσιπ τηλεφώνου, για να κάνουν επισκευές ή να αλλάξουν λάδια, και μετά εύκολα να τον βάλουν πίσω.
Αυτό το σχέδιο ήταν γνωστό ως «κινητήρας ζώνης» και ήταν ένα τολμηρό βήμα εκείνη την εποχή, καθώς διευκόλυνε τις λειτουργίες συντήρησης χωρίς την ανάγκη ανύψωσης του οχήματος ή αποσυναρμολόγησης σύνθετων μερών. Ωστόσο, παρά την καινοτόμο ιδέα, δεν υιοθετήθηκε ευρέως λόγω τεχνικών προκλήσεων όπως η πολυπλοκότητα του συστήματος μεταφοράς και η αξιοπιστία.
Παρά την έλλειψη δημοτικότητας, αυτή η έννοια αντανακλά την ιδιοφυΐα των μηχανικών της DAF και την προσπάθειά τους να βρουν έξυπνες λύσεις για τη βιομηχανία οχημάτων!
