Το κάζο του Μπάρμπα Αναγνώστη
Ο μπάρμπα Αναγνώστης ανηφόριζε πάντοτεςμπονόρα στο χωριό για να πουλήσει οτιδήποτε φόρτωνε το ζωντανό του και για να παίζει «αρόλα»με τσι αγγλέουρες που τόνε τριγυρίζανε. Και ας ηξέρανε ότι θα εκατάφερνε να τσι ξεψιλίσει. Τώρα, πώς τα κατάφερνε, αυτό ήταν άλλη ιστορία. Τάφηνεπρώτα για να γλυκαθούνε να τον κερδίσουνε κοντά πεντάρα και δελέγκου όλο «μάρκο» έκανε να πέφτουν τα κέρματα. Νια βολά, το λοιπόν, ο γιος τση Κωσταντινιάς που είχε το διάολο κάπα, πως τα φερε γύρισε- τριγύριζε, έτσι που ανακάλυψε ότι το ένα κέρμα που επέταε ψηλά ο Αναγνώστης είχε και αφ΄τσι δυο μεριές του την ίδια φιγούρα…
Βωρέ λέει τσου Μάνσου τση Τέιας. Ξέρεις τι έχει κάμει ευτήνος, τα χει λιμάρει και έχχεικολλήσει δύο, έτσι που να κερδίζει πάντα λόγου του για αυτό και δεν μας αφήνει δεκαρίτσα για δεκαρίτσα.
Ο Μάσος, μόλςι έμαθε τα γεγόνμενα, άλλος διάολος, « άσε λέει και φύλαγε την όρεξή σου, θα γδιεις τι θα του κάμω»..
Ήτανε τότενες εποχή καλοκαιριού. Ο μπάρμπα Αναγνώστηε ανέβηκε στο χωριό με φορτωμένο το γαϊδ’ ψάρια και καλούδια. Σαν το μελίσι τόνε τριγυρίζανε οι φωστήρες μόλις τον αγναντέψανε γιατί κιαλάρανε για «αρόλα».
«Έλα μπάρμα Αναγνώστη, θα παίξουμε;
Κάτσητε βωρές να πιάσω καμμιά δεκάρα πρώτα, κάτσητε να πουλήσω τίποτες γοα ν’αχωλεφτά, έκαμε τον κουτοπόνηρο εκείνος.
Δεν πειράζει, ας σε κερδίζουμε και μας χρωστάς», είπαν οι αγγλέουρες.
Τόνε στρώνουνε ή πιο σωστά τσι στρώνει εκείνος για τα καλά στο παιγνίδι και αρχίνησε να τσι τα μαζώνει. Τότενες βρίσκει ευκαιρία ο Μάσοςκαι στουμπώνει έναν αχινό κάτω από την ουρά του γαϊδάρου!!!
Μπρι προκάνει ο Αναγνώστης να πάρει είδηση, γίνεται ο γάϊδαρος καπνός, γκαρίζοντας και κλωτσώντες στον αγέρα.. ότι είχανε αι δεν είχανε οι κασσέλες, ούλα επήγανε μέσα τσι λαχίδες και μεσ’ τσι περναριές, ούλη η κατηφόρα γιόμισε ψάρια και αχινιούς.
«Μωρές, δε έφτανε η ζημιά που μου κάμητε γιατί μωρές μου θανατώσατε αφ’τσι πόνους και το ζωντανό μου κι αιώνησα τη μοίρα μου να του βγάζω τα αγκάθια αφ’ τον πισινό του, χώρια τσι κλωτσιές που μου φίλεψε» Έτσι είπε ο Αναγνώστης, αλλά το γιατί, βαθιά μέσα του το γνώριζε για τούτο δεν επερίμενε απάντηση.
Πηγή: Ρίτα Τσιντίλη Βλήσμα, αρχείο εφημερίδας Όστριας, Ιούλιος 1996.
