Υπάρχουν άνθρωποι που αφήνουν πίσω τους σημάδια αγάπης για την πόλη τους, ανθρώπους που μέσα από μικρές πράξεις φροντίδας δημιουργούν αληθινά θαύματα. Ο κύριος Νίκος Σκλαβουνάκης είναι ένας από αυτούς. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, αγόρασε ένα μικρό δέντρο από έναν πωλητή που είχε σταθμεύσει με το φορτηγό του στη γέφυρα Δεβοσέτου, και το φύτεψε ακριβώς απέναντι από το σπίτι του, στην οδό Δημήτρη Δελαδετσίμα. Ήταν ένας αυστραλιανός φύκος, μικρός και εύθραυστος, που σήμερα έχει μετατραπεί στο πιο επιβλητικό και μαγευτικό δέντρο του Αργοστολίου.
Το δέντρο αυτό δεν είναι μόνο ένα φυτό. Είναι σύμβολο της αγάπης, της υπομονής και της αφοσίωσης του κυρίου Νίκου στην πόλη του. Κάθε κλαδί, κάθε φύλλο, είναι καρπός δεκαετιών φροντίδας και στοργής. Ο ίδιος αφηγείται πώς κάτω από το δέντρο υπάρχει υπόγειο νερό που καταλήγει στη Συσσιώτισσα — μια μυστική πηγή ζωής που συντηρεί το μεγαλείο του, όπως ακριβώς η αγάπη του συντηρεί την ψυχή της γειτονιάς.
«Ήθελα απλώς να ομορφύνω τη γειτονιά μου», μας λέει με ένα χαμόγελο. «Δεν ήξερα τότε πόσο ψηλό και επιβλητικό θα γινόταν». Σήμερα, το δένδρο έχει συμπληρώσει 45 χρόνια ζωής, και ο αυστραλιανός φύκος που φύτεψε μαγεύει κάθε περαστικό με το μεγαλείο και την ομορφιά του.
Ο κύριος Νίκος κοιτάζει το δέντρο και η φωνή του γεμίζει τρυφερότητα: «Κάθε χρόνο που το βλέπω να μεγαλώνει, νιώθω χαρά, περηφάνια και μια βαθιά σύνδεση με τη γειτονιά μου. Κάτω από αυτό υπάρχει υπόγειο νερό που καταλήγει στη Συσσιώτισσα, και όπως το νερό δίνει ζωή στο δέντρο, έτσι και η αγάπη μου για τον τόπο κρατά ζωντανή την ψυχή της γειτονιάς».
«Το ονόμασα το Δέντρο της Γνώσης», μας λέει. «Δεν είναι μόνο ένα δέντρο· είναι ένα κομμάτι της ζωής μου, της αγάπης μου για την πόλη και τους ανθρώπους της. Μακάρι όλοι οι δημότες να αγαπούσαν τη γειτονιά τους όπως ο κ.Νίκος.
Και καθώς κοιτάζεις τον επιβλητικό φύκο να στέκεται εκεί, καταλαβαίνεις ότι η ιστορία του κυρίου Νίκου δεν είναι μόνο για ένα δέντρο· είναι για την αγάπη, την υπομονή και τη φροντίδα που μπορεί να αφήσει σημάδια για γενιές ολόκληρες. Ένα δέντρο, ένας άνθρωπος, μια γειτονιά, μια ιστορία ζωής.
Ο κύριος Νίκος δεν φύτεψε απλώς ένα δέντρο. Φύτεψε ελπίδα, ομορφιά και ένα μάθημα ζωής. Κάθε μέρα που περνάει βλέποντας το δέντρο να μεγαλώνει, νιώθει χαρά και υπερηφάνεια, αλλά και βαθιά σύνδεση με την κοινότητα. Για εκείνον, το δέντρο δεν είναι απλώς φύση· είναι το Δέντρο της Γνώσης, ένας ζωντανός μάρτυρας της αγάπης του για τον τόπο και τους ανθρώπους του.
Η ιστορία του κυρίου Νίκου και του φύκου του είναι υπενθύμιση για όλους μας: ότι η φροντίδα για τον χώρο που ζούμε, η αγάπη για τη γειτονιά και η αφοσίωση σε κάτι μεγαλύτερο από εμάς, μπορεί να αφήσει σημάδια που θα μαγέψουν και τις επόμενες γενιές. Μακάρι όλοι οι δημότες να αγαπούσαν την πόλη τους όπως ο κύριος Νίκος Σκλαβουνάκης.
Ένα δέντρο, μια γειτονιά, μια ιστορία αγάπης που συνεχίζει να μεγαλώνει μαζί με τον αυστραλιανό φύκο.
