Είπα να αφήσω να κρατήσουν οι χαρές και εφέτος για την 25η Μαρτίου για τον εορτασμό της απελευθέρωσης του 1821 και μετά να γράψω…
Έ τώρα που τέλειωσαν τα Ζήτω η Ελλάς και τα Τιμή και Δόξα στους Ήρωες μας..καταθέτω την ντροπή που ένιωθα σήμερα τόσο έναντι όσων θυσίασαν την ζωή τους τότε για να είμαστε Χώρα Ελεύθερη όσο και έναντι των νέων παιδιών που παρέλασαν μπροστά σε όλους εμάς που κάναμε την Χώρα ανελεύθερη και υποθηκεύσαμε το παρόν και το μέλλον της.
Για την Ελλάδα μας γράφω, για αυτήν που για εκατοντάδες χρόνια υπό τον Τουρκικό ζυγό κράτησε την Ελληνικότητα φως άσβεστο στις καρδιές των “ραγιάδων”.Διακόσια και κάτι χρόνια μετά την απελευθέρωση της, εμείς οι απόγονοι των δοξασμένων Ηρώων του 1821, την καταντήσαμε ξανά υπόδουλη.Υπόδουλη στους “δανειστές” με χρέος 360,17 δισεκατομμύρια 31/12/ 2023 (χρέος 2010 πρίν το πρώτο μνημόνιο 340 δισ.), με 3.000.000 δηλαδή περίπου το 1/2 των Ελλήνων να ζει στο όριο της φτώχειας.Υπόδουλη στους κάθε λογής ανεύθυνο-υπεύθυνους που δολοφονούν κόσμο στα Τέμπη, στην Μάντρα,στην Θεσσαλία,στο Μάτι.
ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ - ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΟΚΚΥΛΙΑ ΕΠΕ
Υπόδουλη σε μια Δημοκρατία που ψήφισε και έκανε Νόμο προκειμένου οι εκάστοτε Υπουργοί και Βουλευτές να μην διώκονται παρά μόνον αν αποφασίσει ο κόρακας να βγάλει κοράκου μάτι.
Υπόδουλη σε κόμματα (Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ) που χρωστάνε εκατομμύρια ευρώ.
Υπόδουλη σε μιντιάρχες, εθνικούς εργολάβους που αμοίβονται με εκατομμύρια προκειμένου η Εθνική μας αποβλάκωση και αποκτήνωση να είναι εγγυημένη.
Μια χώρα που την καταδικάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για έλλειμμα δημοκρατίας και κράτους δικαίου και ο πρωθυπουργός της το αποδίδει στην…εγχώρια αντιπολίτευση του 12%. Τελικά μήπως τέτοιες επαιτείους θα πρέπει να ξυπνά μέσα μας Εθνική Ντροπή, Εθνική Ενοχή για τα χάλια μας?? Μήπως τελικά κάποτε πρέπει να σταματήσουμε τα Ζήτω και να δούμε στον καθρέφτη της ιστορίας αν έχουμε το δικαίωμα ακόμα να επικαλούμαστε ότι είμαστε απόγονοι εκείνων των Ελλήνων που πολέμησαν για την λευτεριά τούτης Χώρας??
Συμπαθάτε με φίλες και φίλοι που σας χαλώ την χαρά της μέρας, αλλά να… είναι που ντράπηκα σήμερα και έσκυψα το κεφάλι απο ενοχή, στην κατάθεση στεφανιού για τους Ήρωες του 1821 στο Ηρώο του Νάπιερ Είναι που είδα αυτήν την ίδια σαν τότε σημαία στα χέρια των παιδιών με τα καθάρια βλέμματα γεμάτα όνειρα και μάτωσε η ψυχή μου για την Πατρίδα που τους παραδίδουμε.
