Τα πάντα αλλάζουν γύρω μας. Εξελίσσονται , γίνονται πιο <<απρόσωπα >> και με τις ευλογίες του κυρ Κόβιντ πιο <<αποστειρωμένα >> με ότι άχρωμο , άοσμο και άγευστο αυτό σημαίνει…
Η Τεχνητή Νοημοσύνη μπήκε στη ζωή μας και το βλέπει ο Τουρίστας από την στιγμή της κράτησης. Πλατφόρμες και ψεύτικα προφίλ που ανήκουν στην Υβέτ , με χόμπι την αγγειοπλαστική που έκανε τρία ενοικιαζόμενα στο Νεοκλασικό της γιαγιάς .Η του Χάρβευ που είναι συνταξιούχος αλλά τωρα ζωγραφίζει για χόμπυ κι έκανε το πατρικό του ενοικιαζόμενα …Κι όλα έχουν μοναδική επικοινωνία τα μηνύματα μέσω της πλατφόρμας στο κινητό , την παντελή απουσία <<φυσικής >> παρουσίας , την πρόσβαση στο διαμέρισμα μέσω κωδικών στην εξώπορτα και μέσω κλειδοθηκών . Πολυεθνικές πίσω από Φάντς που πήραν περιουσίες στην ( Παγκόσμια ) τεχνητή κρίση και δόθηκαν σε υπενοικιαστές που έκαναν τα κοψοχρονιά << κλεμμένα >> σπίτια του λαού Τουριστικά Καταλύματα με συγκεκριμένα πρότυπα και διαχείριση μέσω απρόσωπης πλατφόρμας που δίνει λύσεις μέσω τεχνητής νοημοσύνης .
ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ - ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΟΚΚΥΛΙΑ ΕΠΕ
Και στον αντίποδα κάποιοι ονειροπόλοι που δίνουν ένα κομμάτι από τον εαυτό τους σε αυτήν την …δραστηριότητα; ανθρώπινη ανάγκη; απαραίτητο πλέον συστατικό της ζωής μας αυτό που ονομάζουμε <<Τουρισμό >> .
Αλήθεια , τι να πείς για το είδος της δράσης , αυτή την ειδική εναλλακτική μορφή Τουρισμού που δίνει εμπειρία ζωής σε όσους θελήσουν να δοκιμάσουν , και να μοιραστούν με τους οικοδεσπότες ή καλύτερα << πλοιοδεσπότες >> το επάγγελμα , το πρωινό , το διάλειμα από την εργασία , και τέλος την ανταμοιβή . Και μιλάω για το Fishing Tourism.
Ένα είδος Τουρισμού που θα πρέπει να πρωταγωνιστεί στα νησιά και στα παραθαλάσσια μέρη και όχι μόνο. Μια δράση που πρωτοπόρος στο νησί μας ήταν ο Μιχάλης και η γυναίκα του και καπετάνισσα Αντωνία , μια Πειραιώτισσα με την θάλασσα στο D.N.A. της.
Μπήκαμε κι εμείς τουρίστες στο ψαροκάϊκό τους. Φάγαμε το σπιτικό κέηκ που είχε φτιάξει η Αντωνία με το συνόδευσε με Ελληνικό καφέ. Είδαμε όλη την διαδικασία του ψαρέματος Αστακού με τα ειδικά αστακόδυχτα , είδαμε τα Λεοντόψαρα που πιαστηκαν με τους αστακούς και τις κολοχτύπες .Γευτήκαμε την παραδοσιακή Ριγανάδα και κολυμπήσαμε στα κρυστάλλινα νερα σε παραλίες και σε βάθη που δεν θα μπορούσαμε να πάμε με άλλο μέσο .Και τέλος γευτήκαμε την μοναδική κακαβιά φτιαγμένη με ολόφρεσκη ψαριά σαν 1ο πιάτο και μετά….μετά την υπέροχη και πλουσιότατη αστακομακαρονάδα . Δεν θα μπορούσε το καλύτερο εστιατόριο να προσφέρει τέτοιο χώρο, θέα , φρεσκαδα , ποιότητα και τιμή . Αλήθεια πόσο θα πλήρωνε ένας κοινός θνητός σε ένα εστιατόριο την κακαβιά και την πλούσια αστακομακαρονάδα;
Αδερφοί μου . Ο Θεός μας χάρησε ένα κομμάτι του παραδείσου σαν χώρα . Την πιο όμορφη γωνίτσα την έδωσε στους Κεφαλονήτες. Αυτόν τον παράδεισο πρέπει να τον ανακαλύπτουμε , γευόμαστε , ζούμε , καθημερινά. Υπάρχουν άνθρωποι που κάναν τρόπο ζωής κι επάγγελμα δράσεις που με ασφάλεια μας βοηθούν να το κάνουμε . Όπως ο καλός μου φίλος Στέργιος που σε πετάει πάνω από τον Μύρτο . Όπως με τον Γιώργο που με κανό καγιάκ σχοινιά κι ιμάντες σου αποκαλύπτει μια Κεφαλονιά <<άγνωστη >> .Και τόσους άλλους λεβέντες και λεβέντισσες.
Σε όλους αυτούς , καλή σαιζόν , καλό καλοκαίρι , και πάντα με όρεξη και διάθεση να συνεχίζεται να προβάλετε τις χάρες του νησιού μας.
