Ραδιόφωνο… μια ωραία εκπομπή θέλω ν’ ακούσω. Όχι από τα smart phones, με τα hands free να πιέζουν το αυτί μου μέχρι να υποστώ ρήξη τύμπανου. Που είναι άραγε οι ερωτοχτυπημένοι
ραδιοφωνικοί παραγωγοί με εκλεκτή μουσική παιδικές εκπομπές, “εδώ λιλιπούπολη”
ή ο “τυφλοπόντικας των fm”;
Καθηλωτικά ταξίδια με το μυαλό, συνοδοιπόροι μιας άλλης εποχής. Μικροί μεγάλοι μπροστά στο μαγικό κουτί. Για άλλους δάκρυ ο έρωτας, για άλλους η χαρά, ένα ραδιόφωνο σε κάθε σπιτικό. Και έπειτα….” να παίζει το τρανζίστορ”
να συνοδεύει στιγμές χαράς, καλοκαιριού, το αγέρι στους ψαράδες, να κτυπά τα πρόσωπα, προσπαθώντας να πετύχουν σταθμό χωρίς παρεμβολές, κοινώς παράσιτα.
Η χαρά των παππούδων στα χωράφια να έρχονται σε επαφή με τον άλλο κόσμο μαζεύοντας καρπούς και σιγοτραγουδώντας “Μαρία με τα κίτρινα ποιον αγαπάς καλύτερα”.
Μα αυτή η εποχή δεν κρατά πολύ.
Σύντομα υποδεχθήκαμε την κασέτα. Αυτήν που με έναν στυλό γυρίζαμε την ταινία όταν κολλούσε… Τα καινούρια τραγούδια του Πάριου, όταν
βγήκαν, τρέχαμε να τα προλάβουμε πρώτοι. Ταυτόχρονα τα παλικάρια καίγονταν για τις τσούπρες με καημό και αναστεναγμούς, τα παιδόπουλα στις εκδρομές χοροπηδούσαν τρισευτυχισμένα με το “σκα σκα σουσου”.
Μα δεν μας φθάνει τίποτα. Οι κασέτες έγιναν στρογγυλά πιατάκια του γλυκού, που αν δεν το ακουμπούσες
απαλά το χαλούσες, και γύριζε σαν τρελό μέσα στο cd player.
Βαθιά κατάνυξη μέχρι να ξεκινήσει το πρώτο τραγούδι του Michel Jackson, και να πετάς στα ουράνια.
Μύθος ή αλήθεια ότι ζει ακόμη κάπου…;
Mαριλού με την απορία θα μείνουμε.
Κι αφού τρυπώσαμε τα ραδιόφωνα, τα τρανζίστορ, τα CD player στις σοφίτες, στα πατάρια και στα ντουλάπια της γιαγιάς, αχόρταγοι αγγίξαμε τις οθόνες των υπολογιστών, των κινητών.
Μαζική εισβολή στον κόσμο της τεχνολογίας, μας έφερε κοντά στο φεγγάρι.
Η νέα γενιά ηλεκτρονικών πλέον προϊόντων ήρθε στη ζωή μικρών, μεγάλων, ηλικιωμένων. Χαρίσαμε την ακτινοβολία στο πετσί μας, ευγνώμονες στην παράνοια των ακουστικών στο αυτί μας. Συγχρονισμός άψογος με το ρολόι του χεριού μας. Προπορεύεται στις πωλήσεις αυτή την στιγμή. Αχ, καημένο ραδιόφωνο, δεν σε ξέρουν τα κούτσικα σήμερα. Ρωτούν με μάτια απορημένα:
«Τι είναι αυτό παππού, βόμβα;»
Τι ν’ απαντήσεις…
Μα, την αλήθεια: «Βόμβα μεγατόνων παιδί μου. Βόμβα ασυνεννοησίας. Βόμβα αποξένωσης, απομάκρυνσης».
Μην είσαι αχάριστη Μαριλού.
Αυτά είναι βλακείες.
Δεν χαίρεσαι που ζεις στην Γερμανία, αλλά μιλάς στο Skype με τα παιδιά σου; Δεν χαίρεσαι που ο παππούς τσακώνεται
με τη γιαγιά, ποιο μοντέλο κινητού θ’ αγοράσουν; Δεν χαίρεσαι που οι βιομηχανίες πλουτίζουν;
Μα οι άνθρωποι έχουν εργασία. Δεν καμαρώνεις για την πρόοδο του πλανήτη;
Καημένε κόσμε. Τα όπλα σας σκοτώνουν παιδιά. Τα παιχνίδια σας διαλύουν παιδικές ψυχές. Τα κινητά σας το ίδιο, εξαρτημένα στην οθόνη. Τα εγκλήματα σκοτώνουν κι αυτά παιδιά. Μυαλά κλείνουν, τάφοι ανοίγουν.
Ανοίγω το ραδιόφωνο.
ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ - ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΟΚΚΥΛΙΑ ΕΠΕ
“Εδώ λιλιπούπολη”.
Ε.Αλιβιζάτου
Συγγραφέας
Αρθρογράφος
