Πέντε ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από τότε που σημειώθηκε καθίζηση στο οδόστρωμα του δρόμου που συνδέει τα Διλινάτα με τον δρόμο της Φάλαρης, λίγο μετά το νεκροταφείο του χωριού. Παρά τις συνεχείς διελεύσεις οχημάτων και τη σημασία του συγκεκριμένου δρόμου, οι αρμόδιες αρχές δεν έχουν προχωρήσει μέχρι σήμερα σε καμία ουσιαστική παρέμβαση για την αποκατάστασή του.
Το πρόβλημα εντοπίζεται στο ένα ρεύμα κυκλοφορίας, το οποίο έχει καταστεί επικίνδυνο για οδηγούς και οχήματα, ιδιαίτερα σε ώρες αιχμής ή κατά τις βραδινές μετακινήσεις. Πρόκειται για έναν οδικό άξονα κομβικής σημασίας, καθώς αποτελεί πιο σύντομη πρόσβαση από το Αργοστόλι και το αεροδρόμιο προς τη βόρεια Κεφαλονιά, με αποτέλεσμα να δέχεται χιλιάδες διελεύσεις όλο τον χρόνο.
Αντί να υπάρξει μια ουσιαστική λύση, στο σημείο έχουν τοποθετηθεί πρόχειρες και επικίνδυνες μπετόβεργες, υποτίθεται ως σήμανση. Όμως οι μπετόβεργες αυτές δεν είναι ορατές τη νύχτα ή σε κακές καιρικές συνθήκες, αποτελώντας έτσι θανάσιμη παγίδα για τους διερχόμενους οδηγούς και τα οχήματά τους. Η «σήμανση» αυτή όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά το επιδεινώνει.
Αναρωτιέται κανείς:Ο πρόεδρος της τοπικής κοινοτήτας Διλινάτων έχει ενδιαφερθεί πραγματικά; Έχει ενημερώσει αρμοδίως για την ανάγκη αποκατάστασης του δρόμου και για την τοποθέτηση ασφαλούς σήμανσης επικινδυνότητας;
Ντροπή αποτελεί και η εικόνα που αντικρίζουν οι τουρίστες που κινούνται καθημερινά στον συγκεκριμένο δρόμο, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλειά τους. Δεν κινδυνεύουν μόνο στο σημείο της καθίζησης, αλλά και σε όλο το υπόλοιπο τμήμα μέχρι την Παναγία τη Λάμια, όπου το οδόστρωμα είναι γεμάτο φθορές, λακκούβες και πρόχειρα μπαλώματα.
Η πολυετής καθυστέρηση και η επικίνδυνη εγκατάλειψη αυτού του δρόμου δεν μπορεί να εξηγηθεί με τεχνικά ή γραφειοκρατικά προσχήματα. Αντιθέτως, αποτυπώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την αδιαφορία των αρμοδίων απέναντι στην ασφάλεια των πολιτών, την εικόνα του τόπου και την ανάγκη συντήρησης βασικών υποδομών.
Η υπομονή έχει εξαντληθεί. Η αποκατάσταση του δρόμου Διλινάτα–Φάλαρη και η ανακατασκευή του φθαρμένου οδοστρώματος μέχρι την Παναγία τη Λάμια δεν είναι ζήτημα πολυτέλειας ούτε έργο βιτρίνας. Είναι θέμα άμεσης προτεραιότητας, ασφάλειας και σεβασμού απέναντι στην τοπική κοινωνία και στους επισκέπτες της Κεφαλονιάς.
