Όταν φεύγουν φίλοι – συνεργάτες που ήταν τόσο κοντά σου δεν µπορείς παρά να γράψεις δύο λόγια από καρδιάς να τους αποχαιρετήσεις.
Στο άκουσμα της απώλειας του Μάρκου Αυλωνίτη, Καθηγητή Α’ βαθμίδας του Τμήματος Πληροφορικής και Διευθυντή του Εργαστηρίου Υπολογιστικής Μοντελοποίησης του Ιονίου Πανεπιστημίου,στιγμιαία πέρασαν από το νου μου οι κοινές μας αγωνίες και προσπάθειες στο χώρο της έρευνας και ανάπτυξης για τον πρωτογενή τομέα και έπειτα ακολούθησε η απόλυτη θλίψη.
Με εργατικότητα, πείσμα, υπομονή και επιμονή κατάφερε να αναπτύξει όχι θεωρητικά αλλά εφαρμόσιμα ένα προϊόν, την ηλεκτρονική δακοπαγίδα, όπου μπορούμε να έχουμε μια πλήρη καταγραφή των μικροκλιμάτων των ελαιώνων μιας ευρείας έκτασης και έτσι να δούμε πώς επηρεάζονται οι δακοπληθυσμοί αφενός κι αφετέρου να μπορεί κάποιος να ‘‘χτίσει” πρόβλεψη δακοπροσβολής με νέα λογισμικά, αξιοποιώντας τεχνολογίες όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη.
Φίλε και συνοδοιπόρε Μάρκο, φεύγεις σε μια περίοδο όπου το ύψος, το ήθος και οι ικανότητές σου θα λείψουν σ’ όλους. Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Ερευνητική Κοινότητα.
Η στάση ζωής, η αφοσίωση στην οικογένεια, η επαγγελματική συνέπεια και η προσφορά στην κοινωνία, η αξιοπρέπεια και η αντοχή στις δύσκολες στιγμές, θα θεριεύουν τις αναμνήσεις, θα αναβιώνουν τις στιγμές, θα συντηρούν τη μνήμη σου.
Η μνήμη …. Οι μνήμες σου από δω και πέρα.
Δρ. Σπυρίδων Α. Θεοτοκάτος
