Έντονες αντιδράσεις και απορίες προκαλεί η απόφαση του Δήμου Ληξουρίου να διαθέσει το ποσό των 7.200 ευρώ (με ΦΠΑ) για τη διοργάνωση τεσσάρων κανταδόρικων περιπάτων κατά τη διάρκεια του φετινού καλοκαιριού.
Το ποσό, το οποίο αντιστοιχεί σε 1.800 ευρώ ανά περίπατο, αφορά ουσιαστικά μια βόλτα με μουσική στους δρόμους της πόλης — μια παραδοσιακή αλλά σύντομη εκδήλωση, της οποίας το κόστος μοιάζει δυσανάλογα υψηλό σε σχέση με το περιεχόμενό της.
7.200€ για τέσσερις κανταδόρικες βόλτες – Και με τη Χορωδία του Δήμου;
Έντονο προβληματισμό και οργή προκαλεί στους δημότες Ληξουρίου η δαπάνη των 7.200 ευρώ (με ΦΠΑ) που ενέκρινε ο Δήμος για τη διοργάνωση τεσσάρων κανταδόρικων περιπάτων μέσα στο καλοκαίρι.
Αυτό που καθιστά την υπόθεση ακόμη πιο προκλητική, είναι πως – σύμφωνα με το δημοσιοποιημένο πρόγραμμα – στην εκδήλωση θα συμμετάσχει η Χορωδία του Δήμου Ληξουρίου. Δηλαδή, ένα δημοτικό σύνολο, που ήδη στηρίζεται με πόρους και μέσα του Δήμου, και του οποίου τα μέλη προσφέρουν εθελοντικά ή με συμβολική αποζημίωση τη συμμετοχή τους 1.800€ ανά περίπατο – Τι ακριβώς πληρώνεται;
- Αν η Χορωδία είναι το βασικό καλλιτεχνικό σχήμα της δράσης, πού κατευθύνεται το κόστος των 1.800 ευρώ ανά εμφάνιση;
- Περιλαμβάνει εξωτερικούς μουσικούς; Ηχητικά; Φωτισμό; Με ποια αναλυτική κοστολόγηση;
- Υπήρξε ανοιχτή πρόσκληση ενδιαφέροντος ή απευθείας ανάθεση;
Το σημαντικότερο, όμως, είναι το ηθικό και πολιτικό ζήτημα που προκύπτει, όταν σε μια εποχή που οι πολίτες πιέζονται καθημερινά, ο Δήμος ξοδεύει 7.200 ευρώ για “βόλτες με τραγούδια”, με συμμετοχή μάλιστα του ίδιου του δημοτικού καλλιτεχνικού δυναμικού.
Οργή δημοτών και ερωτήματα για τη σκοπιμότητα
Πολλοί δημότες χαρακτηρίζουν τη δαπάνη προκλητική, ειδικά τη στιγμή που υπάρχουν άλλα επείγοντα ζητήματα στην καθημερινότητα της πόλης: προβλήματα υποδομών, έλλειψη καθαριότητας, ανάγκη στήριξης ευάλωτων ομάδων και άλλες ανελαστικές ανάγκες που θα μπορούσαν να καλυφθούν με το ίδιο ποσό.
Ερωτήματα τίθενται και ως προς:
Δεν αμφισβητείται η παράδοση, αλλά η αναλογικότητα
Η καντάδα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής ταυτότητας του Ληξουριού, όμως η προώθηση της τοπικής μουσικής παράδοσης δεν μπορεί να γίνεται χωρίς μέτρο, και μάλιστα με κόστος που αγγίζει τα όρια της υπερβολής — ειδικά σε έναν μικρό νησιωτικό δήμο με συγκεκριμένους οικονομικούς περιορισμούς.
