Την ώρα που ο Δήμος Αργοστολίου καλεί τους δημότες να δείξουν «κατανόηση» για τα προβλήματα στην καθαριότητα και τη λειτουργία βασικών δημοτικών υπηρεσιών, ένα βασικό ερώτημα πλανάται πάνω από την πόλη:
Πού πάνε τα λεφτά των δημοτών; Και γιατί πληρώνουμε δύο και τρεις φορές για τις ίδιες υπηρεσίες;
Η σύμβαση της ΕΔΑΚΙ Α.Ε. – ΟΤΑ με ιδιωτική εταιρεία για την αποκομιδή απορριμμάτων υποτίθεται πως θα εξασφάλιζε την πλήρη και επαρκή κάλυψη όλων των αναγκών της καθαριότητας. Κι όμως, βλέπουμε:
- Στις 30 Απριλίου 2024, ο Δήμος Αργοστολίου υπογράφει απευθείας αναθέσεις σε άλλους εργολάβους για τον καθαρισμό παραλιών τόσο της Δ.Ε. Αργοστολίου (16.978,53 €) όσο και της Δ.Ε. Ελειού–Πρόννων (9.977,08 €).
Γιατί, αφού η εργασία αυτή είναι ήδη συμβατική υποχρέωση της αναδόχου εταιρείας; - Στον προϋπολογισμό του 2025, ο Δήμος προβλέπει ξανά δαπάνες για καθαρισμούς παραλιών σε διάφορες Δημοτικές Ενότητες. Πληρώνουμε δηλαδή και πάλι από την αρχή, σαν να μην υπήρχε προηγούμενη σύμβαση.
- Η ίδια η ΕΔΑΚΙ Α.Ε. – ΟΤΑ, ενώ έχει αναθέσει την καθαριότητα σε ιδιώτη, προχωρά σε προσλήψεις 8 ατόμων με έξοδα της εταιρείας, και λίγες ημέρες μετά ζητά και οδηγούς απορριμματοφόρων και εργάτες αποκομιδής για πλήρη ετήσια εργασία. Άρα, για ποιο έργο πληρώνεται ο εργολάβος; Και γιατί επιβαρύνεται και πάλι η ΕΔΑΚΙ και κατ’ επέκταση οι δημότες;
- Σύμφωνα με δηλώσεις του αρμόδιου Αντιδημάρχου, η Υπηρεσία Καθαριότητας του Δήμου εξακολουθεί να περισυλλέγει ογκώδη αντικείμενα. Δηλαδή, ακόμα και οι υπηρεσίες που έχει “αναλάβει” ο εργολάβος, εκτελούνται τελικά από τους υπαλλήλους του Δήμου.
Και το πιο ανησυχητικό: Πού είναι ο έλεγχος; Πώς ελέγχεται η χρήση των απορριμματοφόρων της ΕΔΑΚΙ που αξιοποιεί ο ιδιώτης; Πώς καταγράφεται η φθορά, η κατανάλωση καυσίμων, η συντήρηση, η λειτουργική χρήση ενός δημοτικού εξοπλισμού που δεν είναι ιδιωτική ιδιοκτησία;
Με βάση τα παραπάνω, είναι εύλογο το ερώτημα:
Έχετε, κύριε Δήμαρχε, τα χρήματα των δημοτών για πέταμα;
Διότι δεν μπορεί να θεωρείται «οργάνωση καθαριότητας» το να πληρώνουμε μία φορά τον εργολάβο για να κάνει τη δουλειά του, δεύτερη φορά άλλους ιδιώτες για να κάνουν αυτό που υποτίθεται ότι κάνει ο πρώτος, και τρίτη φορά για να πληρώνουμε δημοτικούς υπαλλήλους ή εργαζόμενους της ΕΔΑΚΙ να καλύπτουν το κενό.
Αν αυτή η τακτική δεν είναι τριπλή επιβάρυνση του δημοτικού ταμείου — και άρα της τσέπης των δημοτών — τότε τι είναι;
Η πολιτική επιλογή της ιδιωτικοποίησης της καθαριότητας δεν είναι ουδέτερη. Και όταν συνοδεύεται από έλλειψη ελέγχου, διπλοπληρωμές, απευθείας αναθέσεις και σύγχυση αρμοδιοτήτων, τότε δεν είναι απλώς θέμα ιδεολογικής διαφωνίας. Είναι θέμα δημοσίου συμφέροντος και πολιτικής λογοδοσίας.
Αν πράγματι υπάρχει σύμβαση που καλύπτει όλες αυτές τις υπηρεσίες, τότε οι δημότες πληρώνουν χωρίς λόγο. Αν πάλι δεν υπάρχει επαρκής κάλυψη, τότε η σύμβαση δεν εφαρμόζεται ή είναι ασύμφορη.
Σε κάθε περίπτωση, απαιτούνται απαντήσεις. Με διαφάνεια, με σαφήνεια και με σεβασμό στον δημόσιο έλεγχο.
Διότι, κύριε Δήμαρχε, τα χρήματα των δημοτών ούτε περισσεύουν, ούτε είναι για πέταμα.
