Παρατηρώ προσεκτικά τις μεγάλες συγκεντρώσεις σήμερα για τα Τέμπη.
Τα συνθήματα και τα πανό ζητούν δικαιοσύνη,κάτι αφηρημένο.
Ζητούν να γίνει γρήγορα η δίκη;Να τιμωρηθούν δια φυλακίσεως πολιτικοί;Να αλλάξει η δομή του κρατικού μηχανισμού;
Να συλληφθούν αυτοί (ποιοί είναι; ο μητσοτάκης;) που κουκουλώνουν την υπόθεση;
Εγώ πάντα αποστασιοποιημένος συναισθηματικά θα πω ότι ο θάνατος τόσων ανθρώπων σε σιδηροδρομικό δυστύχημα θα έπρεπε ΗΔΗ να έχει φέρει τα πάνω κάτω στη λειτουργία του κράτους.
Να είχε συνταράξει την κοινωνία που να απαιτούσε πέταμα απ το δημόσιο των τεμπελόσκυλων,των αδιάφορων εγκληματικά,των βολεμένων με βύσμα,των ηλίθιων,των ανίκανων.Να είχε αλλάξει άρδην το δικαστικό σύστημα.
Οι δικαστικοί που δεν μπορούν,που φοβούνται,που βαριούνται,που κρίνουν ιδεολογικά υποθέσεις,να πάρουν δρόμο.
Να αλλάξει ο τρόπος που διενεργούνται οι ανακρίσεις.
Σε 6 μήνες να έχει ολοκληρωθεί η ανάκριση οποιουδήποτε εγκλήματος και τάχιστα να γίνεται το δικαστήριο.Οι δίκες να μην κρατάνε δέκα χρόνια.Όποιος δικαστικός ή δικηγόρος κωλυσιεργεί,δρόμο.Διότι,όπως απέδειξε η φυλάκιση Τζοχατζόπουλου,το σύστημα ελάχιστα αλλάζει με απλές φυλακίσεις πολιτικών.
Μπορεί το θυμικό να ικανοποιείται αλλά το κράτος συνεχίζει να μην λειτουργεί με κανόνες δικαιοσύνης,η ζωή μας δεν έχει καμία αξία μπροστά στις μίζες,τους διορισμούς,τα βύσματα,τη διαφθορά,το άθλιο δικαστικό σύστημα.
ΌΛΑ πρέπει να αλλάξουν συθέμελα.
Αλλα στην Ελλάδα όταν πρέπει να αλλάξει το σύστημα είθισται να αλλάζουμε κυβέρνηση.